هر وسیله یا ماده ای که استریل شود، به طور کلی برای آن که استریل بماند، باید بسته بندی شده باشد.
در صورت بسته بندی درست، از دید تئوری، یک پک استریل شده، همیشه استریل خواهد ماند، مگر آن که آسیبی ببیند، که این آسیب ناشی از شرایط، در طول زمان نگهداری بین استریل شدن و زمان استفاده است.

در این کلیپ به برخی موارد که تاثیر مثبت و تاثیر منفی در احتمال آسیب پک استریل دارند اشاره می شود.

ذکر دو نکته اهمیت دارد. نوع روش استریلیزاسیون تاثیری در ماندگاری استریلیتی ندارد، یعنی از دید ماندگاری استریلیتی، تفاوتی نمی کند که وسیله یا ماده با فرآیند استریلیزاسیون بخار استریل شود یا با فرآیند استریلیزاسیون پلاسما پراکسید هیدروژن.

با فرض صحت کامل بسته بندی و فرآیند، وسیله با هر روشی استریل شود، استریل ماندن وابسته به شرایط بعد از فرآیند است و ارتباطی با خود فرآیند استریلیزاسیون ندارد.

جنس های مختلف در بسته بندی استفاده می شود.

مثلا در فرآیند بخار، از کاغذ کرپ، رول پیل پک یا کاغذ و پلاستیک، کانتینر فلزی، کانتینر پلاستیکی، پارچه های بافته و یا نبافته SMS، و یا هرجنس موردتایید دیگر ممکن است استفاده شود.

در شرایط ایده آل، یعنی اگر جابجایی و نگهداری، آسیبی به جنس بسته بندی نزند، انواع مختلف جنس بسته بندی، بدون محدودیت زمانی، استریلیتی وسایل داخل پک را حفظ می کنند، مگر این که سازنده جنس بسته بندی محدودیت زمانی تعریف کرده باشد. پس ارتباطی بین جنس بسته بندی و زمان استریل ماندن وجود ندارد،

تفاوتی که بین جنس های مختلف بسته بندی وجود دارد، فقط تفاوت در احتمال آسیب است. مثلا اگر شرایط جابجایی و نگهداری ایده آل نباشد، به طور کلی، کاغذ کرپ احتمال آسیب بیشتری نسبت به کانتینر فلزی دارد. پس تفاوت صرفا در احتمال آسیب دیدن است.

برخی از عواملی که به پک آسیب می زنند و استریلیتی آن را از بین می برند شامل این موارد هستند:

• کیفیت پایین جنس بسته بندی و عدم مطابقت آن با استاندارد؛ لازم است که جنس بسته بندی، مخصوص فرآیند استریلیزاسیون باشد و تکنیک های بسته بندی مطابق با راهنماها و توصیه سازندگان رعایت شود.

• مرطوب شدن پک در زمان جابجایی و انبارش؛ ضمنا باید اطمینان داشته باشیم که در پایان سیکل استریلیزاسیون، پک ها در زمان خارج کردن از چمبر استریلایزر، کاملا خشک باشند.

• وزن بالای پک؛ بیشترین سنگینی طبق توصیه AAMI ST79 برابر حدود 11 کیلوگرم است.

• متناسب نبودن جرم اقلام با جنس بسته بندی؛ مثلا در یک پیل پک یا بسته بندی کاغذ-پلاستیک، نباید وزن وسیله طوری باشد که به کاغذ و نایلون آسیب بزند و یا وسیله ای که نوک تیز است باید مهار شده باشد.

• چینش نامناسب پک ها در زمان انبارش؛ پک ها پس از استریل شدن نباید طوری چیده شوند که به هم فشار بیاورند و آسیب بزنند.

• تردد زیاد در محل انبارش پک های استریل شده؛ تردد بیهوده در محل انبارش نباید وجود داشته باشد.

• نبود دما، رطوبت نسبی، و تهویه مناسب؛ برای اطلاع از بازه های مجاز این 3 عامل مهم، لطفا به راهنماهای ملی و بین المللی مراجعه فرمایید، یا پوسترهای مان آرتا سلامت را از سایت دانلود کنید.

• نحوه نامناسب جابجایی پک استریل شده؛ پس از پایان سیکل تا زمان استفاده از وسایل استریل در نقطه مصرف، لازم است جابجایی پک استریل شده بدون فشار و آسیب به آن انجام شود.

• جابجایی غیرضروری پک استریل شده؛ هرچه تعداد دفعات جابجاکردن یک پک استریل شده کمتر باشد، بهتر است و احتمال آسیب به آن پایین تر خواهد بود.

• عدم رعایت فاصله قفسه ها از دیوارها، کف، و سقف؛ برای اطلاع از فاصله های صحیح، لطفا به راهنماهای ملی و بین المللی مراجعه فرمایید یا گاهنامه ساختار بخش استریلیزاسیون را از سایت مان آرتا سلامت دانلود کنید.

• تمیز نبودن محل انبارش پک استریل؛ لازم است که فضای انبارش فقط به پک های استریل شده اختصاص داده شده باشد و وسایل دیگر در آن انبار نشوند. محل انبارش همیشه باید با برنامه مشخص نظافت شود و گرد و خاک در آن وجود نداشته باشد.